طبق آمار سازمان جهانی بهداشت در سال گذشته، بیش از 200 میلیون سگ پرسه زن در جهان وجود دارد.
در کشورهایی مثل ایران معمولا آماری وجود ندارد ولی آنچه که شاهدیم این است که سگهای بی صاحب یا بی خانمان در ایران در غیاب قانون حمایت از حیوانات، روزگار بدی را می گذرانند و هر از گاه یا با روش های فجیع کشته می شوند یا جمع آوری و در محوطه هایی محصور بدون غذا و درمان رها می شوند.
با توجه به نرخ بالای زادوولد سگ و گربه، تنها راه منطقی و انسانی برای کنترل افزایش جمعیت این حیوانات، عقیم سازی است.
در واقع وقتی عقیم سازی با واکسینه شدن همراه شود، باعث می شود که تعداد حیواناتی که در خیابان ها پرسه می زنند کاهش پیدا کند، و سلامت آنهایی که باقی می مانند بهبود یابد. عقیم سازی سگ های محله و برگرداندن آنها به قلمروشان در خیابان ها به کاهش طبیعی تعداد آنها در درازمدت منجر می شود و مردم هم با سگ های عقیم و واکسینه که یک تگ در گوش خود دارند، خوب رابطه برقرار می کنند.
عقیم کردن حیوانات خانگی باعث می شود که آنها سهمی در مشکل بی سرپناهی سگ ها و گربه ها نداشته باشند.
*عقیم سازی، رفتارهای ناخوشایند مبتنی بر هورمون را محدود و کنترل می کند.
بعد از عقیم سازی، ماده ها دیگر فحل نخواهند شد؛ و این باعث می شود کشش و جذابیت آنها برای سگ های نر از بین برود.
پرسه زدن سگ های نر نیز به میزان زیادی کاهش پیدا می کند و کمتر احتمال دارد مبتلا به بیماری و یا بر سر جفتگیری زخمی شوند. علامت گذاری و ادرار به منظور نشانه گذاری هم در نرها کاهش پیدا می کند.
*عقیم سازی خطرات مربوط به سلامتی برای خود حیوانات را هم پایین می آورد.
تعدادی از بیماری های بالقوه مرگ آور و مسری وجود دارند که حیوانات می توانند در نتیجه عقیم نشدن و باروری و تولید مثل به آنها دچار شوند؛ مثل عفونت رحم و سرطان های دستگاه تناسلی، این خطرات با عقیم سازی حیوان کاهش پیدا می کنند.
در کل، حیواناتی که در سنین پایین عقیم می شوند بیشتر عمر می کنند، سالم تر هستند، و به چرخۀ زندگیشان بین یک تا سه سال در سگ ها و بین سه تا پنج سال در گربه ها اضافه می شود.
وفا از آبان ماه سال 1400 کمپین عقیم سازی راه اندازی کرده و تا به حال هشت گزارش از عقیم سازی ها را به دوستداران حیوانات ارائه کرده است. ما در این مدت بیش از 1200 سگ و گربه را عقیم کرده ایم و با کمک های مالی شما می توانیم تعداد بیشتری را عقیم کنیم و از به وجود آمدن توله های نگونبختی که در سرما و گرما این سو و آن سوی بیابان ها بدون مادر رها میشوند، جلوگیری کنیم.